Mindfulness
We hebben allemaal de behoefte om ons speciaal te voelen. En dat speciaal voelen kan uit van alles voortkomen. Door je speciaal te voelen krijg je het gevoel dat je beter bent dan anderen. Of dat bepaalde regels wel voor anderen gelden maar niet voor jou. Zo ontstaat afstand tussen jou en anderen.
Problemen
Je kunt je speciaal voelen door je problemen, en daarom denk je er lekker vaak aan. Aandacht van anderen kan je een speciaal gevoel geven. En daarom vertel je je problemen aan anderen. Of blijf je hangen aan je problemen in plaats van ze aan te pakken. En daarom voelt de slachtofferrol voor sommigen zo prettig.
Speciaal voelen
Je kunt je speciaal voelen door wat je kunt; intelligentie, voetballen, schrijven, zingen, of door wat je hebt; veel geld, mooie auto, huis, leuke kinderen. Hoe je eruit ziet; knap, verzorgd, fit, maar ook door je problemen; familie, werk, relatie, gezondheid.
Maar is het wel zo fijn om om deze redenen speciaal te zijn? Of kun je gewoon jezelf zijn zonder je bijzonderder dan anderen te voelen door je talenten, dingen en verhalen? En is dat dan genoeg?
Gewoon jezelf zijn
Heb je het echt nodig om jezelf speciaal te vinden? Ik zou me kunnen voorstellen dat het leven lichter wordt als je het speciaal zijn niet meer nodig hebt. Als gewoon jezelf zijn genoeg is.
Ruimte
Er ontstaat ook meer ruimte voor anderen, meer aandacht voor anderen als je het zelf niet meer nodig hebt. En je kunt je aan de regels houden die ook voor anderen gelden. Bijvoorbeeld op tijd komen op een afspraak wordt dan belangrijker. Je laat een ander niet meer wachten…
Zo, genoeg gewetensvragen voor nu! Maar niet verkeerd om er eens over na te denken. Hoe zit het bij jou? Waar voel jij je speciaal over? En heb je dat nog nodig? Of kun je het loslaten? Je rugzak leegkieperen en lichter verder?
[pullquote align=”right”]Laat het me weten![/pullquote]