Als je iets doet voor een ander denk je meestal dat je dat echt alleen voor die ander doet. Belangeloos. Maar is dat wel zo? Wat haal jij eruit? Voldoening bijvoorbeeld of het gevoel dat anderen je nodig hebben. Of je wilt aardig gevonden worden, of en dat is jammer, je durft geen nee te zeggen…
Verwachtingen
Als je een ander helpt om zelf aardig gevonden te worden dan raak je makkelijk teleurgesteld als de ander daarna vervelend tegen je doet. Als je iemand helpt omdat je straks zelf een klus hebt waar je hulp bij nodig hebt dan voelt dat berekenend. En als de ander je dan niet kan helpen, om wat voor reden dan ook, voel je je bedrogen. Doe je iets voor een ander om iets terug te krijgen, dan voelt dat toch niet zo fijn voor de ander. Dan is het geen gift maar een verplichting, en dat voelt verkeerd.
Geen bijbedoelingen
Als je iemand helpt omdat je het fijn vindt om anderen te helpen, dan komt het uit je hart. Je doet het omdat je daar zelf een goed gevoel van krijgt. Zonder bijbedoelingen. En dat voelt goed. Voor jou en voor de ander!
Eigenbelang
Eigenlijk doe je uiteindelijk alles voor jezelf. Dat klinkt slecht, maar dat is het niet. Je doet de dingen omdat jij ze wilt doen. Vanuit jouw kracht. Dat is een mooi uitgangspunt. Verwacht er niks voor terug. Dat maakt je actie vrij. Vrij om te geven en vrij om ontvangen te worden.
[pullquote align=”right”]No strings attached![/pullquote]